چگونه افراد مستعد را شناسایی کنیم؟
مشكل اصلی در ارتباط با استفاده از اصطلاح «مستعد» اين است كه هيچ تعريف سريعی از آن در ارتباط با بزرگسالان در محيط كار وجود ندارد.
در ايالات متحده، جامعه بين المللی افراد سرآمد و مستعد از اين تعريف برای افراد مستعد استفاده می‌كند «كودكان و جوانانی با استعداد برجسته كه پتانسيل اجرای سطح بالايی از دستاوردها را در مقايسه با ساير همسالان، افراد هم تجربه يا اطرافشان بروز می‌دهند». اين تعريف نقطه شروع مناسبی را برای تعريف مستعد بودن افراد در محيط كار فراهم می‌كند. اما تعاريف مختلفی را می‌توان ارائه نمود.
به عنوان مثال، داشتن هوش خارق العاده يا امتياز IQ حداقل ١٤٠ شاخص قابل قبولي برای مستعد بودن است. همچنين می‌توان مستعد بودن را از منظر پزشكی به صورت «داشتن مغزی كه بتواند اطلاعات را با سرعت و كارايی فراتر از معمول پردازش كند» تعريف نمود.
در محيط كار، افراد مستعد به صورت روياپرداز، نوآور و حل كننده مسائل پيچيده ظاهر می‌شوند. اما مستعد بودن چيزی بيش از هوش بالا و قدرت مغز است. به عنوان مثال، محمدعلی كلی در رشته خود مستعد محسوب می‌شد اما داراي امتياز IQ بالايی نبود.
روانشناس معروف ماری جاكوبسن در كتاب خود با عنوان «بزرگسالان مستعد» سه رفتار را برای افراد مستعد شناسايی نموده است:
- شدت : افراد مستعد به طور خارق العاده‌ای در مركز توجه و جسور هستند.
- پيچيدگی : آن ها می‌توانند به سرعت حجم وسيعی از اطلاعات را هضم و تحليل كنند.
- تحرك : آن ها به شدت كنجكاو، باانگيزه و متعهد هستند.
كازيميرز دابروسكی روانشناس عنوان نموده است كه افراد مستعد ويژگی‌ها يا رفتارهای خاصی را بروز می‌دهند. به عنوان مثال، او عنوان نموده است كه اين افراد به شدت باهوش هستند؛ از تجسم به عنوان تكنيكی برای دستيابی به اهدافشان استفاده می‌كنند و ذهن غيرمقلد و مستقلی دارند. آن ها می‌توانند به سرعت در مسير جديدی حركت کنند. اما، افراد مستعد می‌توانند چالش هايی را برای مديران ايجاد كنند. آن ها ممكن است بسيار عاطفی و حساس باشند و به جای اينكه بخشی از يك گروه باشند ترجيح دهند كه به تنهايی كار كنند. اين امر می‌تواند به رنجش و تعارض با ساير اعضای تيم بيانجامد. اين افراد ممكن است احساس تنهايی، افسردگی و درك نشدن داشته باشند.
منبع :
سایت mind tools